اینکه انتخاب روش اتصال بین شیر پروانه‌ای و خط لوله یا تجهیزات صحیح باشد یا خیر، مستقیماً بر احتمال کار کردن، چکه کردن، چکه کردن و نشتی شیر خط لوله تأثیر می‌گذارد. روش‌های معمول اتصال شیر عبارتند از: اتصال فلنجی، اتصال ویفری، اتصال جوش لب به لب، اتصال رزوه‌دار، اتصال فرول، اتصال گیره‌ای، اتصال خودآب‌بندی و سایر اشکال اتصال.
الف. اتصال فلنجی
اتصال فلنجی استشیر پروانه ای فلنج داربا فلنج‌هایی در دو انتهای بدنه شیر که مطابق با فلنج‌های روی خط لوله هستند و با پیچ کردن فلنج‌ها در خط لوله نصب می‌شوند. اتصال فلنجی پرکاربردترین شکل اتصال در شیرآلات است. فلنج‌ها به سطح محدب (RF)، سطح صاف (FF)، سطح محدب و مقعر (MF) و غیره تقسیم می‌شوند.
ب. اتصال ویفر
شیر در وسط دو فلنج نصب شده است و بدنه شیرشیر پروانه ای ویفریمعمولاً دارای یک سوراخ موقعیت‌یابی برای تسهیل نصب و موقعیت‌یابی است.
ج. اتصال لحیم کاری
(1) اتصال جوش لب به لب: هر دو انتهای بدنه شیر مطابق با الزامات جوش لب به لب، که مطابق با شیارهای جوش خط لوله است، به شیارهای جوش لب به لب تبدیل شده و با جوشکاری روی خط لوله ثابت می‌شوند.
(2) اتصال جوش سوکتی: هر دو انتهای بدنه شیر مطابق با الزامات جوش سوکتی پردازش شده و با جوش سوکتی به خط لوله متصل می‌شوند.
د. اتصال رزوه ای
اتصالات رزوه‌دار یک روش اتصال آسان هستند و اغلب برای شیرهای کوچک استفاده می‌شوند. بدنه شیر طبق هر استاندارد رزوه پردازش می‌شود و دو نوع رزوه داخلی و رزوه خارجی وجود دارد. مربوط به رزوه روی لوله است. دو نوع اتصال رزوه‌دار وجود دارد:
(1) آب‌بندی مستقیم: رزوه‌های داخلی و خارجی مستقیماً نقش آب‌بندی را ایفا می‌کنند. برای اطمینان از عدم نشتی اتصال، اغلب با روغن سرب، کنف رزوه و نوار مواد اولیه PTFE پر می‌شود؛ که در این میان نوار مواد اولیه PTFE به طور گسترده استفاده می‌شود. این ماده مقاومت خوبی در برابر خوردگی و اثر آب‌بندی عالی دارد. استفاده و نگهداری آن آسان است. هنگام جداسازی قطعات، می‌توان آن را به طور کامل جدا کرد زیرا یک فیلم غیر چسبنده است که بسیار بهتر از روغن سرب و کنف رزوه است.
(2) آب‌بندی غیرمستقیم: نیروی سفت شدن رزوه به واشر بین دو صفحه منتقل می‌شود، به طوری که واشر نقش آب‌بندی را ایفا می‌کند.
اتصال فرول E.
اتصال فرول تنها در سال‌های اخیر در کشور من توسعه یافته است. اصل اتصال و آب‌بندی آن این است که وقتی مهره سفت می‌شود، فرول تحت فشار قرار می‌گیرد، به طوری که لبه فرول به دیواره بیرونی لوله می‌چسبد و سطح مخروطی بیرونی فرول تحت فشار به محل اتصال متصل می‌شود. قسمت داخلی بدنه در تماس نزدیک با سطح مخروطی است، بنابراین می‌توان به طور قابل اعتمادی از نشتی جلوگیری کرد. مانند شیرهای ابزار دقیق. مزایای این نوع اتصال عبارتند از:
(1) اندازه کوچک، وزن سبک، ساختار ساده، جداسازی و مونتاژ آسان؛
(2) نیروی اتصال قوی، طیف گسترده ای از کاربرد، مقاومت در برابر فشار بالا (1000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع)، دمای بالا (650 درجه سانتیگراد) و شوک و لرزش؛
(3) انواع مختلفی از مواد را می‌توان انتخاب کرد که برای ضد خوردگی مناسب باشند.
(4) الزامات دقت ماشینکاری بالا نیست.
(5) برای نصب در ارتفاع بالا مناسب است.
در حال حاضر، فرم اتصال فرول در برخی از محصولات شیرآلات با قطر کوچک در کشور من به کار گرفته شده است.
و. اتصال شیاردار
این یک روش اتصال سریع است، فقط به دو پیچ نیاز دارد، وشیر پروانه‌ای انتهای شیارداربرای فشار پایین مناسب استشیرهای پروانه‌ایکه اغلب قطعاتشان از هم جدا می‌شود. مانند شیرآلات بهداشتی.
ز. اتصال خود سفت شونده داخلی
تمام فرم‌های اتصال فوق از نیروی خارجی برای جبران فشار محیط برای دستیابی به آب‌بندی استفاده می‌کنند. در ادامه فرم اتصال خود سفت شونده با استفاده از فشار محیط شرح داده شده است.
حلقه آب‌بندی آن در مخروط داخلی نصب شده و با سمت رو به سیال، زاویه خاصی تشکیل می‌دهد. فشار سیال به مخروط داخلی و سپس به حلقه آب‌بندی منتقل می‌شود. در سطح مخروط با زاویه مشخص، دو نیرو ایجاد می‌شود، یکی با خط مرکزی بدنه شیر موازی با قسمت بیرونی و دیگری با فشار به دیواره داخلی بدنه شیر. نیروی دوم نیروی خود سفت شوندگی است. هرچه فشار سیال بیشتر باشد، نیروی خود سفت شوندگی نیز بیشتر است. بنابراین، این فرم اتصال برای شیرهای فشار بالا مناسب است.
در مقایسه با اتصال فلنجی، این روش باعث صرفه‌جویی زیادی در مواد و نیروی انسانی می‌شود، اما به پیش‌بارگذاری خاصی نیز نیاز دارد تا بتوان در مواقعی که فشار در شیر زیاد نیست، با اطمینان از آن استفاده کرد. شیرهایی که با استفاده از اصل آب‌بندی خود-سفت‌شونده ساخته می‌شوند، عموماً شیرهای فشار بالا هستند.
اشکال مختلفی از اتصال شیر وجود دارد، به عنوان مثال، برخی از شیرهای کوچک که نیازی به جدا شدن ندارند با لوله جوش داده می‌شوند؛ برخی از شیرهای غیرفلزی توسط سوکت متصل می‌شوند و غیره. با کاربران شیر باید مطابق با شرایط خاص رفتار شود.
توجه:
(1) تمام روش‌های اتصال باید به استانداردهای مربوطه ارجاع داده شوند و استانداردها را روشن کنند تا از نصب شیر انتخاب شده جلوگیری شود.
(2) معمولاً خط لوله و شیر با قطر بزرگ توسط فلنج به هم متصل می‌شوند و خط لوله و شیر با قطر کوچک توسط رزوه به هم متصل می‌شوند.
زمان ارسال: ۱۸ ژوئن ۲۰۲۲
