۱. ریخته‌گری چیست؟
فلز مایع در حفره قالب با شکلی مناسب برای قطعه ریخته می‌شود و پس از انجماد، محصولی با شکل، اندازه و کیفیت سطح مشخص به دست می‌آید که ریخته‌گری نامیده می‌شود. سه عنصر اصلی: آلیاژ، مدل‌سازی، ریختن و انجماد. بزرگترین مزیت: قطعات پیچیده را می‌توان شکل داد.
۲. توسعه ریخته‌گری
تولید در دهه ۱۹۳۰ با استفاده از ماشین‌های پنوماتیک و فرآیندهای شن و ماسه مصنوعی آغاز شد.
نوع ماسه سیمانی در سال ۱۹۳۳ ظاهر شد
در سال ۱۹۴۴، نوع پوسته شنی رزینی با پوشش سرد و سخت ظاهر شد.
قالب شن و ماسه شیشه ای آب سخت شده با CO2 در سال ۱۹۴۷ ظاهر شد
در سال ۱۹۵۵، پوشش حرارتی از نوع پوسته شنی رزینی ظاهر شد.
در سال ۱۹۵۸، قالب ماسه‌ای بدون پخت رزین فوران ظاهر شد.
در سال ۱۹۶۷، قالب ماسه جریان سیمانی ظاهر شد.
در سال ۱۹۶۸، شیشه آب با سخت‌کننده آلی ظاهر شد.
در ۵۰ سال گذشته، روش‌های جدید ساخت قالب‌های ریخته‌گری به روش‌های فیزیکی، مانند: قالب‌گیری گلوله‌ای مغناطیسی، روش قالب‌گیری آب‌بندی در خلاء، قالب‌گیری فوم از دست رفته و غیره، روش‌های مختلف ریخته‌گری مبتنی بر قالب‌های فلزی مانند ریخته‌گری گریز از مرکز، ریخته‌گری فشار بالا، ریخته‌گری فشار پایین، اکستروژن مایع و غیره، مورد توجه قرار گرفته‌اند.
۳. ویژگی‌های ریخته‌گری
الف) سازگاری و انعطاف‌پذیری گسترده. تمام محصولات از جنس فلز. ریخته‌گری محدود به وزن، اندازه و شکل قطعه نیست. وزن می‌تواند از چند گرم تا صدها تن، ضخامت دیواره می‌تواند از 0.3 میلی‌متر تا 1 متر و شکل می‌تواند قطعات بسیار پیچیده‌ای باشد.
ب. بیشتر مواد خام و کمکی مورد استفاده، مانند قراضه فولاد و ماسه، به طور گسترده در دسترس و ارزان هستند.
ج- قطعات ریخته گری می توانند از طریق فناوری پیشرفته ریخته گری، دقت ابعادی و کیفیت سطح قطعات ریخته گری شده را بهبود بخشند، به طوری که قطعات کمتر و بدون برش قابل برش باشند.
زمان ارسال: ۱۱ آگوست ۲۰۲۲
