شیرهای پروانه ای: تفاوت بین ویفر و لوگ

نوع ویفر

+فندک تر
+ارزان تر
+نصب آسان

-فلنج های لوله مورد نیاز است
-مرکز کردن سخت تر است
-به عنوان شیر انتهایی مناسب نیست
در مورد شیر پروانه ای به سبک ویفر، بدنه حلقوی با چند سوراخ مرکزی بدون ضربه است. برخی از انواع ویفر دارای دو و برخی دیگر دارای چهار هستند.

پیچ‌های فلنج از طریق سوراخ‌های پیچ دو فلنج لوله و سوراخ‌های مرکزی شیر پروانه‌ای وارد می‌شوند. با سفت کردن پیچ های فلنج، فلنج های لوله به سمت یکدیگر کشیده می شوند و شیر پروانه ای بین فلنج ها بسته می شود و در جای خود ثابت می شود.

نوع لول

+مناسب به عنوان شیر انتهایی*
+مرکز دادن راحت تر
+در صورت اختلاف دمای زیاد حساسیت کمتری دارد

-سنگین تر با اندازه های بزرگتر
-گران تر
در مورد دریچه پروانه ای به سبک Lug، به اصطلاح "گوش" در کل محیط بدن وجود دارد که نخ ها به آن ضربه می زنند. به این ترتیب، شیر پروانه ای را می توان با استفاده از 2 پیچ جداگانه (یکی در هر طرف) در برابر هر یک از دو فلنج لوله محکم کرد.

از آنجایی که شیر پروانه ای با پیچ و مهره های مجزا و کوتاه تر به هر فلنج در هر دو طرف وصل می شود، شانس شل شدن از طریق انبساط حرارتی کمتر از شیر ویفر است. در نتیجه، نسخه Lug برای کاربردهایی با اختلاف دمای زیاد مناسب تر است.

* با این حال، هنگامی که از واول لاگ به عنوان شیر انتهایی استفاده می شود، باید توجه داشت زیرا اکثر شیرهای پروانه ای سبک لاگ حداکثر فشار مجاز کمتری را به عنوان شیر انتهایی نسبت به کلاس فشار "عادی" خود دارند.